totalnie subiektywna kolekcja dobrej muzyki z youtube
Od jakiegoś czasu ta piosenka nie schodzi mi z uszu i głowy. Już wcześniej pisałem o wybuchowych mieszankach jakie powstają gdy osoby z różnych kultur dodają część siebie jako składnik mikstury. W tym przypadku mikstura jest niebezpieczna i cudownie niepokojąca.
Czytaj dalej Moriarty – cudownie niepokojąca mieszankaZ założenia miałem wrzucać tu coś na co ciężko trafić samemu, jednak jak mam ominąć taki numer? Przyznam, że twórczość Korteza jakoś przeszła obok mnie, ale na szczęście Męskie Granie 2017 wypełniło tę muzyczną lukę. Dokładnie wiem, że Od Dawna Już Wiem, to piosenka nr 9 na płycie Męskiego Grania. Skąd wiem? Bo jak słuchamy tej płyty w samochodzie to zawsze z tylnej kanapy słyszę: „o nie! dziewiątka! Ta nudna piosenka taty...”
Czytaj dalej Dziewiątka! Ta nudna piosenka taty…Pozostając w klimacie pozytywnej muzyki w chciałem Wam zaprezentować tę perełkę. I co to za perełka! Jak to brzmi, jaki flow! Nie można się powstrzymać przed kiwaniem główką. Z tego co się zorientowałem Tom Misch w takim właśnie klimacie się porusza. Tzw. singer/songwriter i to z mojego ulubionego południowego Londynu!
Czytaj dalej Groove z południowego LondynuTak, to będzie zaskoczenie, prawdziwa ciekawostka z innego podwórka. Zwłaszcza dla tych, którzy mnie znają bliżej. To naprawdę nietypowa muza jak na moje uszy. Przyznam, że długo na tym siedziałem zanim zdecydowałem się podzielić. Coś jednak dobrze zagrało w tym numerze. Niby takie pitu-pitu dla dziewczynek, a jednak niczym miód w uszach, nie daje spokoju i zaprząta myśli.
Czytaj dalej Honey – niczym miód na uszyPo raz kolejny prezentuję wykonanie live. Choć tym razem nie jest tak, że wersji studyjnej czegoś brakuje, po prostu uwielbiam tę spontaniczność, szorstkość i niepowtarzalność wersji na żywo. Billie Eilish to ciekawa postać, ale dziwnym trafem nie udało nam się spotkać wcześniej. W jej kierunku pchnął mnie kolega Szymon – dzięki.
Czytaj dalej Billie Eilish – wykonanie live
Pamiętacie Bomba Estereo z bardzo ciekawską piosenką, której wersja (nie) studyjna podobała mi się niezmiernie a ta bardziej oficjalna była….. hmmm…. za bardzo ztuningowana na parkiet? Nie chcę tu z automatu negować wszystkich popowo-dyskotekowych „szlagierów” bo do czegoś trzeba się czasem wyskakać, a uszy, tak jak mięśnie na siłowni, muszą czasem dostać w kość (w bębenek????).
Czytaj dalej High Five – wersja (nie) studyjna