Pozostając w klimacie pozytywnej muzyki w chciałem Wam zaprezentować tę perełkę. I co to za perełka! Jak to brzmi, jaki flow! Nie można się powstrzymać przed kiwaniem główką. Z tego co się zorientowałem Tom Misch w takim właśnie klimacie się porusza. Tzw. singer/songwriter i to z mojego ulubionego południowego Londynu!
Po raz kolejny prezentuję wykonanie live. Choć tym razem nie jest tak, że wersji studyjnej czegoś brakuje, po prostu uwielbiam tę spontaniczność, szorstkość i niepowtarzalność wersji na żywo. Billie Eilish to ciekawa postać, ale dziwnym trafem nie udało nam się spotkać wcześniej. W jej kierunku pchnął mnie kolega Szymon – dzięki.
Pamiętacie Bomba Estereo z bardzo ciekawską piosenką, której wersja (nie) studyjna podobała mi się niezmiernie a ta bardziej oficjalna była….. hmmm…. za bardzo ztuningowana na parkiet? Nie chcę tu z automatu negować wszystkich popowo-dyskotekowych „szlagierów” bo do czegoś trzeba się czasem wyskakać, a uszy, tak jak mięśnie na siłowni, muszą czasem dostać w kość (w bębenek????).
Jest nadzieja w narodzie. Kwiat Jabłoni ze swoją przepiękną piosenką i tekstem odbudowuje moją wiarę w polską muzykę. Lekkość śpiewania, piękny głos i tak lubiany przeze mnie minimalizm.
Wiem, że jestem lekko spóźniony z wpisem, ale nadrabiam to tą petardą jaką jest The Blue Stones. Dostajecie kolejny kopniak na weekend. Nie można się oprzeć wrażeniu, że już się to gdzieś słyszało, ale to przyjemna reminiscencja. To jest jak lubiany przez Was utwór, do którego wraca się zdecydowanie za rzadko.
Już wielokrotnie wspominałem, że uwielbiam kobiece głosy i selekcja utworów na Czek Iz Aut jest na to niezbitym dowodem. Tym razem zakochałem się w Kazu Makino, która tu gościnnie wystąpiła obok Sam’a Evian. W sumie nie można tu mówić o gościnnym wystąpieniu… To raczej niebiańskie zstąpienie, eden, boski dotyk, ambrozja, czekolada i wszystko inne co cudowne. Kiedy słyszę jak szepcze mi do ucha I wanna be next to you, jestem kompletnie bezbronny i boje się, że odpowiednio przechytrzony mógłbym nawet podpisać Polexit. Słysząc te rytmy tak przypominające mi Zero 7 jestem pod działaniem jakiegoś silnego leku, tępiącego moje zmysły. Nie mam powonienia i smaku, a dotyk „drewnieje”. Jednak umysł jest jasny, nakręcony a wizje kolorowe. A w tych wizjach Kazu jak mantrę powtarza: I wanne be next to you….